Waarom de chinezen de tijd mee hebben

“Tjonge er is alweer een week voorbij gevlogen.” Misschien sprak je deze woorden onlangs zelf nog uit zo aan het einde van je werkweek. Wanneer je vaak het gevoel hebt dat de tijd tussen je vingers glipt, sta je vaak op de automatische piloot. Ik herken dit zelf ook, je kunt soms het gevoel hebben dat je zonder dat je het in de gaten hebt alweer in de volgende week zit, terwijl je in gedachte nog niet zover bent.

Je eigen beleving en samen even stilstaan

Christine Cayol schreef een boek over dit onderwerp met de titel ‘Waarom de Chinezen de tijd mee hebben’. Het lijkt wel alsof we hier in het Westen vaker geen tijd hebben dan wel. Tijd kan je vriend of je vijand zijn. De waardering van tijd hangt maar net af van de manier waarop je die bewust beleeft. Wat doe jij met de tijd die je hebt? Ben je alleen maar aan het rennen? En wat doe je met de tijd die je tussen afspraken en andere verplichtingen hebt?

Soms word je ertoe gedwongen om even stil te staan. Wanneer je ziek wordt of er iets onverwachts gebeurt. Aan de ene kant is tijd iets oneindigs en aan de andere kant ook iets wat je er zelf mee doet op een dag. Daarover nadenken, doe je niet zo vaak. Laat staan dat je dit met je team bespreekt.

Twee varianten

Volgens de filosofe Christine Cayol kunnen we tijd zowel horizontaal als verticaal benaderen.

Hier in het Westen leven we over het algemeen de horizontale tijd. We zien tijd als een object dat we kunnen vastpakken en controleren. We maken nu al afspraken voor over 6 maanden en gaan er vanuit dat we die tijd ook hebben.

De andere, verticale benadering verandert steeds. Daarbij gaat het meer om de momenten. Je maakt een wandeling, zit in de flow van je werk of maakt iets bijzonders mee. Tijd wordt meer een beleving dan een actielijst. Je deelt meer je momenten met elkaar.

Bij de horizontale benadering kijken we vooral naar de zaken die nog moeten gebeuren.

Wie tijd verticaal ervaart, stapt meer in de beleving.

​In de horizontale benadering streef je doelen na. Doen we dat niet, dan is er minder ontwikkeling, technische vooruitgang bijvoorbeeld. Het brengt je vooruit, maar het gevaar is dat we blijven rennen. Hebben we het over de waan van de dag, dan zit je teveel in de horizontale benadering. Het één is trouwens niet beter dan het ander, de uitdaging is dat ze in balans zijn.

Verwachtingen

Op het moment dat je je afvraagt hoe je zelf tijd beleeft, krijg je meer invloed op waarom je iets doet en ben je minder geneigd je af te laten leiden door anderen. Dat heeft ook invloed op jezelf en hoe je je in een moeilijke situatie laat leiden. Op zo’n moment alles willen blijven doen zoals je altijd hebt gedaan, dat gaat niet. Als je keuzes voor de dingen die er toe doen kun je de focus vasthouden voor jezelf en voor je team.

Merk je dat in je team mensen klagen over dat de tijd voorbij vliegt of er is geen tijd. Ga met elkaar eens in gesprek over het begrip tijd. Zodra jij en je team hier beter bewust van bent, wordt tijd vanzelf een ander begrip. Stel samen vast wat belangrijk is en wat niet.

Wil je een keertje sparren over je team of voor jezelf? Kijken wat je zou kunnen verbeteren om richting te houden om het maximale uit jezelf en je team te halen?